Commitment by 0x-Coming-for-You-0x

- Jestem twoją dziewczyną?

Draco Malfoy odłożył swoją książkę by spojrzeć pytającym wzrokiem na gryfonkę, która zadała to pytanie.

- A chcesz nią być?

- Ginny i Luna zapytały mnie o to kilka dni temu, ale nie wiedziałam, co odpowiedzieć. I musisz przestać odpowiadać pytaniem na pytanie. To denerwujące, Malfoy.

- Ty czegoś nie wiedziałaś? Szybko, niech ktoś powiadomi Skeeter. I widzę, że wróciliśmy do nazwisk, Granger.

Hermiona prychnęła.

- Więc jestem twoją dziewczyną?

- Co pociąga za sobą to stanowisko?

- Cóż, po pierwsze, bylibyśmy na wyłączność. Nie mógłbyś już latać za innymi dziewczynami.

- To słaby punkt, bo już dawno nie latam za innymi dziewczynami. A ty lepiej nie lataj za żadnymi innymi facetami, bo rzucę na nich każdą klątwę, jaką znam. Jesteś moja, Granger.

- Jesteś strasznie zaborczy.

- I ty to mówisz? Byłaś spokojna niemal jak buddyjski mnich, kiedy widziałaś mnie rozmawiającego z Astorią Greengrass. – rzucił ironicznie.

Chwila ciszy.

- Racja… Musiałbyś również zabierać mnie na randki i kupować mi prezenty z okazji świąt i tym podobnych.

- Tylko wtedy?

- Cóż, możesz kupować mi prezenty bez powodu. Nie będę narzekać.

- Ten punkt też nie jest zbyt mocny. Przecież i tak już to robię.

- Tak, ale wtedy mogę być trochę mniej wdzięczna, bo to jest coś, czego się od ciebie oczekuje.

- Jeśli nie wiedziałbym lepiej, pomyślałbym, że lecisz na moją kasę.

Hermiona tylko zachichotała w odpowiedzi.

- I powiedz mi… Oczekiwałabyś pierścionka po tym wszystkim?

- Małżeństwo zwykle jest celem umawiania się. Ale oczywiście, jeśli wszystko by się między nami ułożyło.

Draco trzymał się za brodę udając, że rozważa sytuację.

- Och, jest jeszcze jedna rzecz!

- Granger, Granger… Lista wymagań tylko rośnie.

- Jako mój chłopak, byłbyś zobowiązany kochać się ze mną kiedy tylko bym sobie tego zażyczyła.

Jeśli nie wcześniej, teraz Hermiona miała jego pełną uwagę.

- I oczywiście, ja byłabym zobowiązana do tego samego względem ciebie…

Wiedział, do czego tym dąży. Ta kobieta miała w sobie więcej ze ślizgona niż chciała przyznać. Ale nie miał zamiaru opierać się jej manipulacjom, zwłaszcza teraz, kiedy wszystko miało się tak dobrze dla niego rozegrać.

- Więc… Jestem twoją dziewczyną, Draco?

- Jasna cholera, kobieto! Oczywiście, że tak!

I Draco posadził ją na swoich kolanach by mogli wspólnie wypełniać te warunki.

***

CZYTASZ = KOMENTUJESZ

źródło.

Króciutka, ale taaaaka urocza :D
Zaczęłam tłumaczyć Epilog, ale nie dałam rady, więc mam dla was miniaturkę. Mam nadzieję, że wam się podoba.

Miłej niedzieli!

xoxo

Lexie